Obchodzenie przez pracowników świąt religijnych nie będących dniami ustawowo wolnymi od pracy.

Są wśród nas osoby, które są wyznania innego niż katolickie i obchodzą swoje święta religijne w inne dni niż te, które są zarezerwowane dla katolików ustawą o dniach wolnych od pracy (Wielkanoc, Boże Narodzenie itd.)

Na wniosek tychże osób, pracodawca ma obowiązek:

1) zwolnić pracownika celem jego udziału w obrzędach religijnych (stosowny wniosek w terminie 7 dni poprzedzających święto)

2) na prośbę pracownika ustalić mu indywidualny rozkład czasu pracy, tak żeby pracownik mógł obchodzić święta, jeśli występują one w każdym dniu tygodnia. (jako przepis szczególny do art. 142 kp, zgodnie z którym, pracodawca może, a nie musi, uwzględnić wniosku pracownika o indywidualny rozkład czasu pracy)

Powyższą kwestię reguluje rozporządzenie ministrów pracy i polityki społecznej oraz edukacji narodowej z dnia 11 marca 1999 r.w sprawie zwolnień od pracy lub nauki osób należących do kościołów i innych związków wyznaniowych w celu obchodzenia świąt religijnych nie będących dniami ustawowo wolnymi od pracy; wydane na podstawie art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania.