Oznakowanie znakiem budowlanym.

Znak budowlany to jedno z dwóch oznaczeń świadczących o posiadaniu przez wyrób budowlany odpowiednich właściwości użytkowych w odniesieniu do zasadniczych charakterystyk. Drugim jest znak CE.

Wzór znaku budowlanego reguluje załącznik nr 1 do ustawy o wyrobach budowlanych i wygląda następująco:

W objaśnieniach zawartych w załączniku znajdują się następujące informacje dotyczące wyglądu tego znaku:

1. Znak jest zbudowany na proporcjach zbliżonych do kwadratu z przesuniętym lewym bokiem.
2. W kwadrat jest wpisana litera B wykreślona w perspektywie równoległej.
3. Wysokość znaku budowlanego (wymiar a) nie może być mniejsza niż 10 mm.
4. Przy zmniejszaniu lub powiększaniu wzoru znaku budowlanego należy zachować jego proporcje.
5. Ramka z nazwą „WYRÓB REGIONALNY WOJEWÓDZTWO ………………..” stosowana wyłącznie w przypadku oznakowania regionalnego wyrobu budowlanego. W miejsce kropek należy wpisać nazwę województwa, w którym wyrób budowlany został wytworzony.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o wyrobach budowlanych oznakowanie wyrobu budowlanego znakiem budowlanym jest dopuszczalne jeżeli producent, mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego upoważniony przedstawiciel, dokonał oceny zgodności i wydał, na swoją wyłączną odpowiedzialność, krajową deklarację zgodności z Polską Normą wyrobu albo aprobatą techniczną. Ocena zgodności obejmuje właściwości użytkowe wyrobu budowlanego (w odniesieniu do zasadniczych charakterystyk), odpowiednio do jego przeznaczenia, mające wpływ na spełnienie przez obiekt budowlany wymagań podstawowych.

Oznakowanie wyrobu budowlanego znakiem budowlanym dopuszczalne jest także w odniesieniu do regionalnego wyrobu budowlanego.

Stosownie do treści art. 8 ust. 5 ustawy o wyrobach budowlanych producent lub jego upoważniony przedstawiciel jest obowiązany do przechowywania krajowej deklaracji zgodności i innych dokumentów związanych z wprowadzeniem do obrotu wyrobu budowlanego.

Na podstawie przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o wyrobach budowlanych przy dokonywaniu oceny zgodności wyrobu z Polską Normą wyrobu albo krajową aprobatą techniczną, można stosować następujące metody:

1. wstępne badanie reprezentatywnego wzorca wyrobu (badanie typu) prowadzone przez producenta lub akredytowaną jednostkę;
2. badanie próbek pobranych w zakładzie produkcyjnym, prowadzone przez producenta lub akredytowaną jednostkę, zgodnie z ustalonym planem badań;
3. badanie sondażowe próbek pobranych w zakładzie produkcyjnym, w obrocie handlowym lub na budowie, prowadzone przez producenta lub akredytowaną jednostkę;
4. badanie przez producenta lub akredytowaną jednostkę próbek z partii przygotowanej do wysłania albo dostarczonej odbiorcy;
5. wewnętrzną (zakładową) kontrolę produkcji;
6. wstępną inspekcję zakładu produkcyjnego i zakładowej kontroli produkcji przez akredytowaną jednostkę;
7. dozorowanie, ocenę i akceptację zakładowej kontroli produkcji przez akredytowaną jednostkę.

Oczywiście konkretna Polska Norma wyrobu albo krajowa aprobata techniczna, w oparciu o którą wyrób budowlany jest wytwarzany, określają konkretny system oceny zgodności dla tego wyrobu budowlanego.