Kto może zostać społecznym inspektorem pracy?

Bycie społecznym inspektorem pracy w zakładzie pracy to pożądana funkcja z racji tego, że sip-owcy są szczególnie chronieni (tzn. że bez zgody związku nie można ich zwolnić). Często gęsto sip-owcami są „zasłużeni” związkowcy, ze sporym stażem zakładowym. Regulamin wyborów rozpisuje związek zawodowy i pracodawca nie może w to ingerować ani kwestionować wyboru SIPA, chyba, że ten nie spełnia minimalnych wymagań ustawowych. Żeby sip był chroniony, trzeba o wynikach wyborów pracodawcę poinformować Kto może zostać sip-em i na jak długo reguluje króciutka ustawa o społecznej inspekcji pracy. Dowiemy się tam, że sip-em może być pracownik danego zakładu pracy, który jest członkiem związku zawodowego i nie zajmuje stanowiska kierownika zakładu pracy lub stanowiska kierowniczego bezpośrednio podległego kierownikowi zakładu. Jednak za zgodą związków SIP-em może być także niezrzeszony w związku. Wybiera się go na 4-letnią kadencję. Plusem jest (ze strony pracowników), że nie ma sztywnej liczby sip-ów. Może być ich kilku np. tylu ile wydziałów tzn. sipa powołuje się także do oddziałów np. wydzielonych organizacyjnie dwóch magazynów działających w ramach jednego zakładu pracy

Społeczny inspektor pracy powinien (co nie oznacza, że musi) posiadać niezbędną znajomość zagadnień wchodzących w zakres działania społecznej inspekcji pracy. Zakładowy społeczny inspektor pracy powinien posiadać co najmniej pięcioletni staż pracy w branży, do której zakład należy, i co najmniej dwuletni staż pracy w danym zakładzie, a oddziałowy lub grupowy społeczny inspektor pracy – co najmniej dwuletni staż pracy w tej branży i co najmniej jeden rok pracy w danym zakładzie.  O dość szerokich uprawnieniach sip-a dowiecie się w następnym artykule.