Funkcjonowanie związków bankowo-ubezpieczeniowych wykształciło w praktyce najpopularniejsze przykłady współpracy na obu wymienionych poziomach. Przykłady te równocześnie służą autorowi do weryfikacji tezy pracy. Na poziomie wspólnych działań najczęściej w związkach bankowo-ubezpieczeniowych rozwija się sprzedaż indywidualnych polis życiowych przez pracowników banku lub przedstawicieli firmy ubezpieczeniowej w placówkach bankowych (w skrócie: „sprzedaż polis”)- Działania te prowadzą do zwiększenia atrakcyjności oraz konkurencyjności oferty usług banku. Z kolei na poziomie wspólnych usług najczęstszym przykładem wykorzystania usług bankowych do dystrybucji polis życiowych jest łączne świadczenie usług bankowych i ubezpieczenia życiowego w postaci grupowego ubezpieczenia kredytobiorców banku (w skrócie: „grupowe ubezpieczenia kredytowe” lub „ubezpieczenie kredytowe”). Ubezpieczenie to, stanowiące uzupełnienie określonych rodzajów kredytów, zabezpiecza rodzinę kredytobiorcy oraz ewentualnych poręczycieli, zapewniając im całkowite zwolnienie z obowiązku spłacenia pozostałej części kredytu w przypadku wypadku ubezpieczeniowego na życiu lub zdrowiu kredytobiorcy.
Rozwój sprzedaży indywidualnych polis życiowych (poziom wspólnych działań) jest uzasadniony wykorzystaniem w tym celu tzw. atutów banków (np. rozbudowana sieć placówek, częste kontakty z klientami) oraz zmieniającym się charakterem polis życiowych. W końcu lat dziewięćdziesiątych XX wieku ewolucja charakteru tych polis zmierzała w kierunku zwiększenia ich elastyczności i dostępności oraz w kierunku rozbudowania funkcji oszczędnościowej polis życiowych15. Natomiast rozwój ubezpieczeń kredytowych (poziom wspólnych usług) uzasadniony jest komplementarności usług kredytowych banków i usług ubezpieczenia życiowego oraz możliwością uzyskania przez banki dodatkowego zabezpieczenia udzielanych kredytów w postaci ubezpieczenia życiowego jego kredytobiorców.
Komplementarność usług przejawia się tym, że długoterminowy charakter zobowiązań kredytowych klientów banków skłania ich do równoczesnego rozważenia możliwości spłaty tych zobowiązań na wypadek śmierci kredytobiorcy, jego inwalidztwa lub niezdolności do pracy. Mówimy wówczas o tzw. dystrybucji łącznej (ang. cross-selling), w której wzrost popytu na usługi kredytowe banków wywołuje równoczesny wzrost popytu na polisy życiowe (tzw. popyt łączny). Najważniejsze dziedziny, w których występują różnice między analizowanymi w pracy przykładami działalności bancassurance są zawarte w tabeli .
Sprzedaż polis a ubezpieczenie kredytowe – najważniejsze różnice
| Dziedzina | Sprzedaż polis | Ubezpieczenie kredytowe |
| Kto prowadzi dystrybucję bankową? | Bank i/lub firma ubezpieczeniowa | Bank |
| Gdzie ma miejsce dystrybucja bankowa? | Bank i/lub firma ubezpieczeniowa | Bank |
| Jak odbywa się dystrybucja bankowa? | Łącznie lub osobno w stosunku do usług bankowych | Łącznie z usługami bankowymi |
| Pozycja konkurencyjna banku prowadzącego działalność bancassurance | Wykorzystanie swoich placówek do generowania dodatkowych przychodów | Wykorzystanie usług bankowych do generowania dodatkowych przychodów |