Problematyka pracy wiąże się z jednym ze zjawisk, które w ostatnich kilkudziesięciu latach XX wieku charakteryzowały rynek usług finansowych w świecie. Zjawiskiem tym jest tzw. jakościowa uniwersalizacja ofert instytucji finansowych, a zjawisko to nosi nazwę Allfinanz. Działalność Allfinanz jest wynikiem „przenikania się” różnych sektorów rynków finansowych oraz rynków niefinansowych na dwóch płaszczyznach:
– podmiotowej (instytucje finansowe i niefinansowe),
– przedmiotowej (usługi finansowe).
Pierwszym przejawem rozwoju działalności Allfinanz na światowych rynkach było tworzenie konglomeratów finansowych złożonych z banków komercyjnych, firm ubezpieczeniowych, funduszy inwestycyjnych, kas budowlano-mieszkaniowych i innych instytucji finansowych i niefinansowych1.
W końcu XX wieku działalność Allfinanz, w odróżnieniu od tradycyjnej ilościowej uniwersalizacji w ramach oferty usług bankowych dla wszystkich klientów banków (zarówno indywidualnych, jak i firmowych) rozwijała się zwłaszcza w detalicznych bankach komercyjnych, a więc, jak dotąd, działalność ta dotyczy modyfikacji oferty usług finansowych wyłącznie dla klientów indywidualnych (prywatnych, detalicznych, drobnych) .
Należy stwierdzić, że chociaż koncepcja konglomeratów finansowych stanowi przedmiot dyskusji i wdrożeń od ponad 10 lat, to opisujący je termin Allfinanz ciągle pozostaje — zarówno w teorii, jak i w praktyce – nieostry.
Definicja H. Schultza przedstawia działalność Allfinanz jako integrację kanałów dystrybucji różnych usług finansowych3. Szerzej na Allfinanz patrzą D. Famy i J. H.
Wittenberg, dla których termin ten oznacza integrację działalności banku i firm ubezpieczeniowych w zakresie usług, dystrybucji, marketingu oraz popytu4.
Natomiast nacisk na aspekty instytucjonalne tej działalności kładzie Ph. Wagner, który widzi w niej kombinację podaży usług ze strony trzech typów instytucji finansowych: banków, kas budowlano-oszczędnościowych i firm ubezpieczeniowych5.
Dyskusja wokół definicji toczy się także w Polsce. Prof. Jerzy Węcławski kwestionuje samą nazwę Allfinanz, albowiem jeśli przyjąć, że część składowa „AU” określa zakres działalności instytucji, to w praktyce żadna instytucja nigdy nie oferuje wszystkich możliwych usług, a jedynie dużą ich liczbę6.
Zdaniem autorów opracowania „Holdingi finansowe odpowiedzią na wyzwania przyszłości (Allfinanz)” termin Allfinanz oznacza natomiast oferowanie -poprzez współpracujące ze sobą wyspecjalizowane instytucje finansowe: banki, firmy ubezpieczeniowe, kasy budowlano-oszczędnościowe, fundusze inwestycyjne, emerytalne, biura maklerskie itp. — zintegrowanego pakietu usług finansowych, obejmującego usługi bankowe, ubezpieczeniowe i usługi doradztwa finansowego.